Ja, met zo'n cursus leer je heel wat nieuws. Want online muziek luisteren, da's totaal nieuw voor mij. Niet dat ik nog cassettebandjes draai in m'n auto (sinds die gesmolten zijn in de zon kan dat niet meer ;-) maar Last.fm ken ik alleen van de verhalen. Ik heb te weinig tijd/belangstelling/vaardigheid/of-andere-uitvlucht om me daarmee bezig te houden. Dat ik dan ook beetje DJ zou gaan willen spelen, nah... dat zit er niet in.
Maar ja; nou moet ik wel. En eigenlijk is dat ook wel weer leuk. Want het leert me meer dan alleen wat zoeken van nummers of uitdelen van props (dat laatste zal ik - hoogstwaarschijnlijk - na deze cursus ook nooit meer doen). Maar de koppelingen van Blip.fm met Twitter; dat intrigeert me weer wel. Langzaam zie ik hoe de tentakels van web 2.0 in die ongrijpbare ruimte elkaar raken. En belangrijker; dat dat waarschijnlijk ook steeds vaker gaat gebeuren.
Waarover ik nog twijfel: valt er nu gewoon bij mij het kwartje dat je deze toepassingen kunt koppelen? Of gaan de ontwikkelingen steeds verder en kunnen alleen de beste toepassingen overleven, juist doordat ze aan elkaar zijn gekoppeld en hierdoor elkaar versterken. Pfff... dit wordt me tijdelijk even te filosofisch.
Tijd voor een muziekje. (Even m'n bandje terugspoelen; waar is mijn potlood?).
.jpg)
5 opmerkingen:
Tja, ik weet het soms ook niet. Soms denk ik dat de beste toepassingen vooral open zijn, dat je dingen erin en eruit kunt halen, dat je dingen erin elders kunt gebruiken (embedden), dat je het een aan het ander kunt koppelen enzovoort... maar soms zie je een toepassing (Footnote bijvoorbeeld, maar da's een volgend ding) die zo gesloten is als wat, maar blijkbaar desondanks succesvol.
Enfin, voorlopig sta ik op het standpunt dat content overal en altijd te gebruiken zou moeten zijn, dat mensen er zelf mee aan de slag moeten kunnen, dat dingen aan elkaar geknoopt moeten kunnen worden enzovoort.
De gebruiker bepaalt... alles.
Nou dat kwartje is gevallen hoor. Dat koppelen gebeurt al heel veel en vaker. Sinds vandaag bijv. ook de koppeling tussen Twitter en LinkedIn. Voordeel is dat je op maar 1 plek iets hoeft te zeggen en dat het op meerdere plaatsen waar je online aanwezig bent, wordt gekopieerd.
Volgende Ding hopelijk meer plezier :)
@23 Dingen: Ik begin me steeds meer te ergeren aan al dat gekoppel. En dan niet zozeer aan de mogelijkheid van het koppelen, maar aan de manier waarop mensen daarmee omgaan. Ze koppelen alles aan alles, wat maakt dat ik dezelfde informatie vaak via allerlei kanalen binnenkrijg, volkomen dubbel en zinloos. Vervuilend, zeker omdat het meestal om statusupdates gaat.
Het lijkt erop dat veel mensen denken dat ze beter gehoord worden als ze maar via zoveel mogelijk wegen iets roepen...
Het meest bekende voorbeeld zijn wel tweets die naar sociale netwerken (voornamelijk Hyves) worden gestuurd. En waarbij meer en meer mensen erachter komen, dat dit door hun 'vrienden' niet zomaar op prijs wordt gesteld. (Dus wat dat aangaat is dit misschien wel een fase die voorbij gaat.)
@Christian
Heel herkenbaar, jouw klacht.
Volgens mij wordt dat veroorzaakt omdat je op alle netwerken dezelfde mensen volgt en dezelfde mensen jou volgen. Dat is toch niet zo moeilijk te bedenken lijkt me. Dus koppelen van dingen als Twitter aan allerlei sociale netwerken verdubbelt veelvoudig de informatieverspreiding, maar is contraproductief.
Gewoon niet doen...
@ Christian & Luud, daar heb je zeker een punt. Als persoon moet je soms verdomd goed oppassen waar je wat zegt, omdat het in een ander netwerk wel eens verkeerd kan vallen.
Geldt dat nou ook als organisatie? Dat koppelen kan vervelend zijn en idd zoals Luud aangeeft, een verdubbeling (vertrippeling, quadruppeling???) van informatie. Maar eigenlijk toch ook wel handig als je op meerdere plekken informatie hebt staan. Als je een bijzondere foto op Flickr zet, heb je ook weer geen trek om daar op alle netwerken waar je lid van bent, daar kond van te doen.
Een reactie posten